Namibië

Hoihoi,

Hier zijn we dan, een dag in het bereik van wifi, zodat het daarna weer hardhandig van ons kan worden afgenomen. Hopelijk dat de afkickverschijnselen niet te heftig zullen zijn.

Na ons vorig verhaaltje hebben we nog een hoop gezien en gedaan. We gebben de oranjerivier vanaf een kloof bij zonsondergang bewonderd en hebben dezelfde rivier met de kano getrotseerd. Ondanks het bar slechte teamwerk houdt onze relatie nog stand en hebben we toch nog een hoop vogelsoorten en zelfs apen gezien (nee niet alleen Rudy; P)

Vervolgens zijn we naar de ener grootste canyon van de wereld geweest en daar genoten van het prachtige uitzicht. Ook de woestijn hebben we een bezoekje gebracht, die Rudy ter nauwer nood overleefd heeft ;P. Voor de duin van 200 meter hoog was de conditie iets te slecht, maar met een hoop gezucht en gekreun heeft hij toch de top weten te bereiken. De death valley was hierna appeltje eitje en ook de sesriem canyon was een piece of cake. Inmiddels zijn we aanbeland in Swakopmund, een Duits plaatsje aan de kust. Heerlijk verfrissend die koele zeewind! ;)

Ten slotte willen we jullie nog graag informeren over een van de belangrijkste hoogte en dieptepunten van onze reis; het sanitair! Verbazingwekkend genoeg is het best schoon. Alleen het feit dat het warm water soms op is, je met je gezicht of in sommige gevallen met andere lichaamsdelen boven een open of beter gezegd geen raam staat en de deuren vaak niet op slot kunnen.. brengt toch wat moeilijkheden met zich mee. Gelukkig maat dat je onze lichaamsgeuren met al dat vuurgestook toch niet ruikt ;)

Vanavond gaan we nog naar een township en daarna reizen we richting etosha nationaal park. Kom maar op met de giraffen en leeuwen!

Groetjes Rudy en Arminda